Hiç olmadığım kadar kızgınım bugün, hiç yoktan sebeplere. Ateşler içinde yanarken, soğuktan titrer gibiyim, derin bir huzursuzluk labirentinde. Dönüp dolaşıp aynı yere vardıkça, daha çok kızıyorum kendime.
Hiç olmadığım gibi olmak istiyorum bu yüzden. Hiç kendime benzemeyen bir ben'le yaşamak istiyorum, hayatımın geri kalanını. İnce detaylardan uzak durmak; birini beğendiğimde, gözümü ayırmadan ona bakmak; içimdeki boşluğun, aslında hiç varolmadığını sanmak ve istediğim gibi yaşayabilmek için, bu kadar hırpalanmamak istiyorum. Gözümün içine baka baka, gülüyorlar söylediklerime.
İşte o zaman, beni ben yapan tüm özelliklerimi unutup, başka bir hayata başlamak istiyorum. Hayattan bu kadar ince ve dolaysız istekler yerine, daha acımasız ve hilekâr bir şeyler isteyebileyim diye.
9 Kasım 2009 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
.jpg)
3 yorum:
''daha acımasız ve hilekar bir şeyler''isteyebilirmisin ki hayattan?
öylesine gönülden ki yakarışın...
ben isteyebileceğini sanmıyorum...
bırak gülsünler söylediklerine.izin verme seni incitmelerine.
sen yine şarkını söyle:))
sesine bir karşılıktır benimkisi bir merhaba gönülden,
sevgilerimle.
Belki de bunca zaman, hiç kendine benzemeyen bir ben'le yaşadın.
Hayat basitlik ister(basitleşmeden)
Kendini bu kadar hırpalarken,kim daha acımasız ve hilekar bi düşün derim.sağlıcakla..
Ya mavisinde bir çiçeğin ya pembesinde
bazen de bir söğüt dalının serin gölgesinde
yaşa dostum gönlünce ömrünün keyfini sür
insanlar değilse de kelebekler özgürdür
ya sabahında bir baharın ya gecesinde
bazen de bir çiğ damlasının yalın gerçeğinde
yaşa dostum dünyayı ömrünün keyfini sür
insanlar değilse de kelebekler özgürdür
ya düşlerinde bir çocuğun ya sevgisinde
bazen de yaşlı bir ozanın iki dizesinde
düşün dostum kendini ömrünün keyfini sür
insanlar değilse de kelebekler özgürdür
Yorum Gönder