Bulutları beklerken

Bulutları izledim bugün. Aynı bulutu hem sana, hem kendime benzettim farklı zamanlarda. İlk karşılaştığımda eli çenesinde biriydi, bana benziyordu. Sonra rüzgârla dağılıp umursamaz oldu, senin yüzündü. Savrula savrula uzaklaştı başucumdan. Parçalandı, yok oldu. Belki kara bulutlara karışıp yağmur oldu başka bir şehirde, belki de kocaman mavilikte küçük beyaz bir leke.

Bulut olup dağıldı içimdeki keder, bulutlar gibi dolanıp durdu gözlerimde küçük sevinçler. Ve başka insanların yüreğinde bambaşka ümitler olsun diye, gitti uzak diyarlara, bulutlara yüklenen düşler.

Fotoğraf : Gülay Aslantaş