5 Şubat 2010 Cuma

Masa

Bir masaya sıralanmışız, beş kisi. Anlamları ve sırası belirli cümleler kuruluyor ardı ardına. İlk cümleden sonra, kesiliyor sanki bütün sesler. Ağır çekime alınmış gibi bütün devinimler. Ve zamanın yavaşlığına inat heyecanla titriyor eller.
İlk defa değil aslında bu masayı görüşüm. Ama ilk defa bu noktasında bulunuyorum. Söyleyeceğim birkaç kelime, ağırlaştıkça ağırlaşıyor içimde. "Şahit misiniz?" diye soruyorlar. "Evet" diyorum, içimde karman çorman olmuş duygularımın arasından yol bulup, nefes aldıktan sonra. Şahit yazılıyorum, o defterden çok, dostun gönlünde kıyılan nikaha.

1 yorum:

Oyuncakçı ADAM dedi ki...

Bir yastıkda kocasınlar :)