23 Temmuz 2010 Cuma

Yazmasak olmazdı çünkü...

Bazen bir iki kelimeyle bile delicesine mutlu olabileceğimi söyledim mi sana hiç? Söylemişimdir tabii. Hatta ilk sana söylemişimdir bazı şeyleri. Çünkü kimse senin dinlediğin gibi dinlemez beni. Kimsenin içinde o kadar yer etmez kelimelerim. Ama senin içinde beklenen bir misafirmişçesine kendisine ayrılan yere geçer oturur. Ah o özlenmek duygusu, ah o kendini değerli hissetmenin huzuru... beni alıp hep gitmek istediğim bir diyâra savurur.

2 yorum:

mine dedi ki...

başka türlü birşey benim istediğim ne ağaca benzer ...
severim bu şarkıyı, şairi...

Elif Gizem dedi ki...

İclal aydının bir yazısında okumuştum. "Gözleri ışıldayan ve başı dik yürüyen her kadın bilin ki seviliyordur..." diye.