17 Kasım 2010 Çarşamba

Ben bu filmi daha önce görmüştüm

Konuşmadığımı söylüyorlar. Neden bu kadar az konuştuğumu sorup duruyorlar. Bilseler içimde uğuldayıp duran sesleri, bir bilseler... Onca gürültünün arasında sessiz sedasız oturuyor olmanın, benim için bir başarı olduğunu hissedebilseler...

5 yorum:

Sazan dedi ki...

Seni seviyorum...

Gözlerini, onların gülmesini, hüznünü de ama...

Artık erkek olmadığımı biliyorsun değil mi? :)

Parpali dedi ki...

Galiba böyle yorumlar yazdığın için, seni okumaya başlamadan önce, erkek olduğunu düşünmüştüm. :))

Bana "niye az konuşuyorsun" diye sormayan nadir insanlardansın hem sen. Sen de seni sevdiğimi biliyorsun değil mi? :)

Sazan dedi ki...

Biliyorum kuzum, senin için katil olabilceğimi de bil iyisimi sen, olursa vukuatım, parlaiment getir e mi?

Avram dedi ki...

Sessizliğin sesi...Oksimoron mudur değil midir bilmiyorum ama sessizliğinin sesinin aslında ne fırtınaları taşıdığını , ne gel gitlere göğüs gerdiğini , günahsız iken ne büyük günahlara kucak açtığını...Siren kayalıkları vardır Foça'da.Üzerinde deniz kızlarının şarkı söylediği ve denizcileri kayalıklara çektiği.Ben bir gün , kulaklarımı tıkamayı unuttum.Duyan olur bir gün şarkıları.Kulaklarını tıkamayı unutan çıkar mutlaka.

Profösör dedi ki...

Bu sususların ardında haykırışlr mı gelecek acaba? Yoksa çocuklar gibi hıçkırıklvr mı, ağlayışlar mı gelecek için için?