6 Ocak 2010 Çarşamba

Birkaç harf

Sürekli değişip dönüşen cümleler dolanıp duruyor etrafımda. Kimine gerçekten şaşırdığımdan; kimine, şaşırma yetimi kaybetmediğime kendimi inandırmak için, birkaç harf sarfediyorum güç bela; "aaa"
Sanki sadece başkalarının hayatları varmış, ya da bütün değişiklikler onların hayatlarında oluyormuş gibi sessiz sedasız, kıpırtısız duruyorum; dinlediklerimi bir akış sırasına oturtmaya çabalarken. Ellerim birbirine kenetlenmiş, içimde bir yerlerde hâlâ varolan yaşama gücünü kullanırken umursamazlıkla, düşünmüyorum ne bugünü, ne yarını, ne de dünden kalanları. Hiçbir şey yok sanki. Her şey sisli bir beyazlığın ardına gizlenmiş, ya da ben gizlemişim sislerin ardına kendimi.
"Eee?" Sen anlat demek bu, biliyorum. Ya gerçekten anlatacak bir şey bulamadığımdan, ya da nereden anlatmaya başlayacağımı kestiremediğimden, birkaç harf yetiyor derdimi anlatmaya; "aynı"
Şaşkınlığım, umursamazlığım, kestirip attıklarım; acaba hayatımı oluşturan harflerin kaçta kaçı?

1 yorum:

akilliigne dedi ki...

selam

bazen içimiz öyle taşıyor ki harfler bu sert esintinin arasında savrulup durur ve bu esinti içerisinde bir kelebek tercih ve teveccüh yüklü gibi gördüm...
bir büyük sözüaklıma gelen
Telafi edemeyeceğin sözleri telaffuz etme...
Kırgınlığımızı içimizde, biraz da lisan-ı halimizde yaşatmak. Kapıları içerden kapatıp sessizce fark edilmeyi beklemek.

güzel samimi naturel bir blog
güzel günler dileğiyle şen kalın