Ne çok ses var, ne çok söz. Sürekli bir şeyler söylüyor birileri. Yorumlar yapıyor, sorular soruyor. Delicesine bir yağmur başlıyor, yavaşlıyor her şey. Şemsiyelerin altında koşturup duran insan kalabalığı nasıl da sessiz. Islanacak kadar cesaretli birkaç kişi, söyleniyor kendi kendine; belki kendinden bile habersiz.
Biliyor musun, çocuklar hiç büyümeyecekmiş gibi bugün. Ben hiç yaşlanmayacağım sanki. Zaman geçmeyecek hiç. Böyle uzun uzun yağacak yağmur; kimseye, hiçbir şeye aldırmayacak. Bütün zararlar neresinden dönüleceğinin hesabını yapacak. Ve ben, aklımda yağmurlu bir şiirin birkaç satırı ile, öylece duracağım. Başka bir şiirin satırları beni alıp götürene kadar, yine yağmura sığınacağım.
...
Burada yağmur yağıyor ama sen
Şemsiyeni almadan gel yine de
Ahmet TELLİ
KİTAP KAPAĞI YAPACAK TASARIMCI ARIYORUM
40 dakika önce