24 Aralık 2009 Perşembe

Acaba?

Bir tanım aranıyorum seninle her konuştuğumda. Bir kalabalığın ortasında yalnızlıktan sıkılır da insan, bir umutla, gözleri tanıdık birilerini arar ya hani etrafta... Ufak da olsa benzer duygular yakalamaya çalışıyorum kelimelerinde; olmuyor. Amacım sana yafta yapıştırmak değil; asla! Birazcık olsun anlayabilmek istiyorum seni. Ne kadar samimisin mesela? Ne kadarı sahtekârca kurduğun cümlelerin? Değer verdiğini söyleyip dururken, kendimi bu kadar değersiz hissetmemi de istiyor olabilir misin?

1 yorum:

Ahbap dedi ki...

Satır aralarına serptiğin o iç dünyandan gelen güzelliklerle,insan olmanın değerini hatırlatıyorken,kendini değersiz hissetmeni kim istiyebilir bilmiyorum ama bildiğim sen değerlisin.Yeni yılda her şey gönlünce olsun.Biliyorum mümkün değil ama..ya tutarsa!:)